محصولات پنبه جمه

تولید پنبه ذاتا بر روی محیط زیست تأثیر منفی ندارد. چون این نوع از منسوج یک الیاف طبیعی است، لذا زیست تجزیه پذیر می باشد و باعث آلودگی منابع آبی نمی شود. با این حال، شیوه هایی که تولید کنندگان برای تولید پنبه استفاده می کنند ممکن است باعث ضرر به محیط زیست شود. کشت پنبه به مقادیر زیادی آب نیاز دارد و تولید کردن این منسوج ممکن است سبب تغییر کاربری زمین نیز شود.
چون بیشتر تولید کنندگان پنبه بر روی کشت بیشترین مقدار الیاف ممکن در کمترین هزینه متمرکز می شوند، لذا به درستی از زمین مورد استفاده برای کشت پنبه مراقبت نمی کنند. در نتیجه کشت پنبه اغلب خاک منطقه ای که پنبه در آن رشد می کند را از بین می برد. بیشتر تولید کنندگان پنبه سراسر جهان برای رشد محصولات زراعی خودشان به استفاده از مواد شیمیایی کشاورزی مانند آفت کش ها و کودهای شیمیایی روی می آورند. این مواد شیمیایی مضر وارد آب محیط اطراف می شوند، خاک را سمی می کنند و در نهایت در غلظت های خطرناکی از محصولات نهایی وجود خواهند داشت.
در بیشتر موارد، کشت پنبه نوعی روش استثماری است که شرکت های بین المللی از مردم فقیر و بی سواد کشورهای جهان سوم برای تولید این الیاف سوء استفاده می کنند. این شیوه به جوامع آسیب می زند و یک چرخه از فقر را به وجود می آورد. در نتیجه امید به زندگی کاهش پیدا می کند و چندین نسل متوالی به بردگی کشیده می شوند.
با این وجود، کشت پنبه از طریق شیوه های ارگانیک امکان پذیر است. فرآیندهای کشت ارگانیک شامل هیچگونه آفت کش های سمی یا کودهای شیمیایی مضر نیست، در نتیجه تأثیر زیست محیطی تولید این الیاف نساجی کاهش پیدا می کند. برای تأیید شدن پنبه به عنوان یک محصول ارگانیک، تولید کنندگان این محصول باید در جوامعی که در آن فعالیت می کنند، پایداری را ارتقاء ببخشند. کارگرانی که مسئول تولید پنبه ارگانیک هستند باید عادلانه دستمزد بگیرند و تخریب زیست محیطی این محصول باید تا حد ممکن کاهش پیدا کند. انواع خاصی از پنبه، مانند پنبه سوپیما فقط در شکل های ارگانیک موجود هستند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

جستجو در سایت

درحال بارگذاری ...
بستن
مقایسه